Samenvatting

Met genoegen introduceer ik bij u dit eerste nummer van 2020. Elisa Boelens en haar collega's openen met een artikel over de haalbaarheid van een emotieregulatietraining voor jeugdigen met obesitas. Het is een fraaie studie die aanmoedigt om deze training verder te ontwikkelen en te evalueren. Lars de Vroege en zijn collega's deden ook een oriënterende studie naar een betrekkelijk nieuwe aanpak: zij onderzochten in hoeverre acceptance and commitment therapy (ACT) waardevol kan worden toegepast in groepsverband, specifiek binnen de flexible assertive community treatment, een zorgaanbod voor mensen met een ernstige psychiatrische aandoening. Bemoedigende resultaten suggereren dat deze aanpak in deze vorm voor deze groep meer aandacht verdient van onderzoekers en clinici. Wij zien vergelijkbare studies als beschreven in deze twee artikelen, met evaluaties van relatief nieuwe interventies, met belangstelling tegemoet. Het derde artikel van de hand van Wesley Sloot biedt een beschouwing van empathie. Empathie vormt de ruggengraat van elke cognitief-gedragstherapeutische interactie, zo zou je kunnen bepleiten. Het artikel zet ons aan het denken over de vraag of empathie in ons werk altijd de uitwerking heeft die we (impliciet of expliciet) verwachten. Het boek Cognitieve therapie: Theorie en praktijk, voor het eerst verschenen aan het einde van de vorige eeuw (!), ligt op menig spreekwoordelijk nachtkastje. En niet ten onrechte: het is helder, leerzaam, concreet en nog veel meer. Recent verscheen een geheel nieuwe, geactualiseerde versie; Paulien Dijk bespreekt deze. Wij introduceren in dit nummer ook een nieuwe rubriek. In 'Voor u gelezen' vatten we een artikel samen waar wij als redactie op een of andere manier veel van hebben opgestoken. Of dat we om een andere reden graag wat aandacht geven. We zijn benieuwd wat u ervan vindt. Stuur gerust leestips in.